در دسترس قرار دادن رویدادها و کارگاه ها اغلب ساده تراز آن چیزی است که بسیاری از سازمان دهندگان فکر می کنند. اگر فعالیت های خود را از قبل برنامه ریزی کنید، زمان کافی خواهید داشت تا موانعی را که ممکن است مانع از مشارکت شود شناسایی و برطرف کنید. مهم است که همیشه اطلاعات واضحی در مورد در دسترس بودن به شرکت کنندگان ارائه شود. به عنوان مثال، باید در نظر گرفت که آیا این رویداد برای کودکان مناسب است یا با نیازهای افراد دارای تنوع عصبی سازگار است. اطمینان از دسترسی به صندلی چرخدار، دسترسی آسان به حمل و نقل عمومی و انواع گزینه های ارتباطی. مکان رویداد را به وضوح بیان کنید و دستورالعمل‌های دقیقی را در مورد نحوه رسیدن به آنجا ارائه دهید، به خصوص اگر یافتن مکان دشوار است.

هنگام سازماندهی یک رویداد برای گروه های خاص، ایده خوبی است که از متخصصان، رهبران جامعه، مترجمان یا سایر متخصصان کمک بگیرید تا دسترسی را بهبود ببخشید. به دنبال راه هایی باشید تا افراد مختلف احساس کنند که به مشارکت فعال دعوت شده اند و تشویق می شوند.

سنت های مختلف داستان سرایی را در نظر بگیرید. شرکت‌کنندگان را تشویق کنید تا سنت‌ها و ارزش‌های فرهنگی خود را به اشتراک بگذارند و به آنها امکاناتی بدهید تا بر روند فعالیت تأثیر بگذارند. به یاد داشته باشید که داستان سرایی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد - سنت های شفاهی، شعر، آهنگ، رقص، هنرهای بصری و رسانه های دیجیتال. به شرکت کنندگان اجازه دهید نحوه اشتراک گذاری داستان های خود را انتخاب کنند. این رویکرد ازهمدلی حمایت می کند و درک بین فرهنگی را عمیق تر می کند.

شرکت کنندگان را تشویق کنید که از زبان مادری خود هنگام گفتن داستان استفاده کنند - این به حفظ فرهنگ، حمایت از اصالت و تقویت هویت کمک می کند. فضایی ایجاد کنید که در آن از همه زبان‌ها استقبال شود و در صورت نیاز کمک ترجمه کنید. کنجکاوی در مورد زبان های کمتر شناخته شده را تشویق کنید وهمکاری در کارهای عملی که به غلبه بر موانع زبان کمک می کند، حمایت کنید.غلبه بر  می تواند برای گروهی الهام بخش باشد که با استفاده از زبان ها و برنامه های رایج مانند موانع زبان گوگل ترانسلیت غلبه کنند. از مهارت های شرکت کنندگان برای حمایت از فراگیری وتسهیل ارتباطات استفاده کنید.

قبل از شروع کارگاه، دستور کار، جزئیات مربوط به مکان انجام شدن کارگاه (توالت، غذا، استراحت) و گزینه های صندلی (مانند رو به دیوار، در یا پنجره) را ارائه دهید. مسیرها و خروجی های موجود را توضیح دهید. قوانین واضح به شرکت کنندگان کمک می کند تا احساس راحتی و امنیت کنند. حتی برای شرکت کنندگان منظم، ایجاد انتظارات رفتاری، فضای دوستانه ای را برای همه ایجاد می کند.

ستفاده از وسایل، نشانه‌ها و فعالیت‌هایی که مستقیماً با داستان‌گویی مرتبط نیستند، به کاهش فشار کمک می‌کند و کل موقعیت را آرام‌تر می‌کند. کاردستی، طراحی و طراحی به آرامش کمک می‌کند، و وسایل و تذکرات باعث ایجاد مکالمات جالب و سرگرم‌کننده می‌شوند. تصاویر به بیان احساسات، ارزش ها و رویاها بدون استفاده از کلمات کمک می کنند. برخی از افراد هنگام انجام کارهای دیگر احساس راحتی بیشتری در به اشتراک گذاشتن داستان های خود دارند، بنابراین افزودن فعالیت های عملی میتواند به ایجاد ارتباط و اعتماد متقابل کمک کند.

س از به اشتراک گذاشتن داستان ها، فضایی برای تأمل ایجاد کنید و از شجاعت کسانی که داستان های خود را به اشتراک گذاشتند، قدردانی کنید. از احساس آنها بپرسید و در صورت نیاز از آنها حمایت کنید. با اشاره به موضوعات مشترک در داستان ها، ارتباط را تشویق کنید. درنهایت، از مشارکت آنها ابراز قدردانی کنید و فرصتی برای گفتگوی معمولی فراهم کنید.

ما اغلب فکر می کنیم که می دانیم چه چیزی برای گروه کارگاهی ما بهترین است، اما جمع آوری انعکاس های افراد از جامعه مورد نظرمان می تواند بینش ارزشمندی ارائه دهد. درگیر کردن آنها در فرآیند سازمانی نه تنها به ما امکان می دهد تا نیازهای آنها را بهتر برآورده کنیم، بلکه باعث می شود آنها احساس دعوت و مشارکت کنند، که باعث ایجاد حس تعلق، مسئولیت مشترک و ارتباط با ابتکار برنامه ریزی شده در شرکت کنندگان، می شود.

به کارگاه‌های آموزشی برای مربیان و رهبران جامعه بپیوندید تا مهارت‌های خود را توسعه دهید و اعتماد به نفس خود را در کلاس‌های داستان سرایی پیشرو ایجاد کنید. تکنیک های حمایتی و رویکردهای حساس به ایجاد آسیب های روانی را یاد بگیرید که از داستان سرایی اخلاقی و دلسوزانه حمایت می کند و صدای افراد به حاشیه رانده شده ، را تقویت می کند.