Minitrening umiejętności komunikacji
Rozwijanie aktywnego słuchania i komunikacji werbalnej oraz uświadomienie wpływu barier komunikacyjnych na rozumienie i interpretację opowieści.
Czas trwania: 45 minut—wprowadzenie: 10 minut, wykonywanie ćwiczenia: 20 minut, podsumowanie: 15 minut
Poziom trudności: 5/5
Liczba uczestników: minimum 6 osób
Przygotowanie
Zestawy plastikowych klocków, po jednym zestawie na grupę 3-osobową. Zestaw zawiera 2 x po 6 szt. identycznych klocków plastikowych o różnej wielkości i kolorze (wzór zdjęcie zestawu i przykładowe ułożenie klocków).
Stoper dla każdej z grup.
Kartki i długopisy.
Wprowadzenie
Podziel uczestników na 3-osobowe zespoły. W każdym zespole przydziel role: nadawcy, odbiorcy, obserwatora. W przypadku nieparzystej ilości uczestników, w zespołach może być dwóch obserwatorów.
Poinformuj, aby każdy zespół przygotował dla siebie krzesła ustawione tyłem do siebie, tak, aby ich oparcia stykały się ze sobą. Nadawcy i odbiorcy zajmują miejsca na krzesłach, a obserwator siada obok nich, tak, aby widzieć odbiorcę i nadawcę.
Przydziel każdemu zespołowi zestaw klocków i wyjaśnij role:
Zadaniem nadawcy jest przekazywanie odbiorcy takich komunikatów, żeby odbiorca mógł ułożyć z otrzymanych klocków taką samą, identyczna figurę, jaką ma nadawca. Nadawca przekazuje odbiorcy tylko i wyłącznie werbalne instrukcje, nie może zadawać odbiorcy pytań typu “już ułożyłeś?” itp. Celem jest to, aby odbiorca wiernie odwzorował figurę nadawcy. Nadawca nie może się też w żaden sposób kontaktować z obserwatorem.
Zadaniem odbiorcy jest wyłącznie słuchanie; nic nie może mówić ani o nic pytać nadawcy czy obserwatora; ma tylko słuchać i układać swoją figurę, zgodnie z tym, co usłyszał od nadawcy.
Zadaniem obserwatora jest obserwowanie przebiegu ćwiczenia i nadzór nad przestrzeganiem zasad przez nadawcę i odbiorcę, jak również zbieranie wniosków i kontrolowanie czasu. Obserwator nic nie mówi, nie podpowiada, jedynie w momencie, gdy odbiorca ułoży figurę, obserwator ocenia czy figura jest wiernie odwzorowana czy nie. Jeśli tak, to mówi “skończone”, jeśli nie, mówi “od początku” i jeśli jest czas, to zespoły powtarzają ćwiczenie od początku.
Następnie poinformuj, że zadanie polega na tym, aby w przydzielonym czasie przeznaczonym na wykonanie ćwiczenia, odbiorcy ułożyli z otrzymanych klocków identyczną figurę jaką ma nadawca. Nie może to być zbyt prosty układ typu klocek na klocku. Dla przykładu ułóż i pokaż taką figurę lub zaprezentuj zdjęcie.
Następnie poinstruuj grupę, że od tej pory nadawca i odbiorca nie mogą się widzieć i nie mogą widzieć swoich klocków.
Następnie, pod Twoim nadzorem, nadawcy układają swoje figury
Na hasło START rozpoczyna się ćwiczenie.
Przebieg ćwiczenia
Uczestnicy rozpoczynają ćwiczenie w zespołach według wytycznych otrzymanych podczas wprowadzenia do ćwiczenia.
Twoim zadaniem jest monitorowanie przebiegu ćwiczenia i czuwanie nad tym, aby każdy z uczestników trzymał się zasad przypisanych jego roli.
Prowadź swoją obserwację po to, aby przy podsumowaniu podzielić się swoimi wnioskami, jednocześnie kontroluj czas wyznaczony na wykonanie ćwiczenia.
Ćwiczenie powtarzajcie do momentu, aż skończy się czas na jego wykonanie. Jeśli jakiś zespół prawidłowo ułoży figurę przed czasem, może powtórzyć ćwiczenie, zamieniając się między sobą rolami.
Dodatkowe informacje
To ćwiczenie warto wykonać przynajmniej trzy razy, tak, aby każdy uczestnik miał szansę wystąpić w każdej z rol.
Podsumowanie
Po zakończeniu ćwiczenia, zaproś obserwatorów do podzielenia się wnioskami, co spowodowało, że dany zespół ułożył figurę lub jej nie ułożył.
Następnie zaproś do dyskusji nadawców i obserwatorów, zadając im pytania:
Co wam przeszkadzało w komunikacji? Jak można takie przeszkody w komunikacji ominąć lub wyeliminować?
Co Wam sprzyjało?
Co warto zrobić przed rozpoczęciem ćwiczenia? Co byście zmienili?
Jakie wnioski z ćwiczenia płyną w kontekście komunikacji interpersonalnej i opowiadania historii?