Nie ma próżni
Zrozumienie, jak narracje kształtują się w warunkach ograniczonych informacji. Podkreślenie znaczenia auto-reprezentacji.
Czas trwania : Czas trwania: 45 minut dla grupy 10-osobowej — wprowadzenie: 5 minut, snucie opowieści: 5 minut, rysowanie: 5 minut, historie (1 minuta na osobę), poprawki (1 minuta na osobę) oraz podsumowanie: 10 minut.
Poziom trudności: 1/5
Przygotowanie:
Kartki A5.
Długopisy lub ołówki dla każdego uczestnika.
Stoper.
Wprowadzenie (5 minut):
Poproś uczestników, aby narysowalikilka interesujących faktów o sobie na kartce papieru i podpisali ją swoim imieniem. Zbierz wszystkie rysunki, wymieszaj je, a następnie poproś każdego, aby wylosował jedną (upewniając się, że nie trafi na swoją własną).
Przebieg ćwiczenia:
Uczestnicy tworzą historię o osobie, której kartkę wylosowali, korzystając z rysunku jako inspiracji (5 minut). Zachęcaj do kreatywności, jednocześnie przypominając o unikaniu stereotypów i założeń, które mogą być obraźliwe.
Wybrana osoba przedstawia stworzoną przez siebie historię (1 minuta).
W odpowiedzi na to osoba, o której opowiedziano historię ma sprostować historię i krótko wyjaśnić: Jakie części opowieści były prawdziwe? Jakie założenia były błędne? Jaka jest prawdziwa historia stojąca za rysunkiem? (1 minuta).
Osoba, o której opowiedziano historię, dzieli się teraz stworzoną przez siebie opowieścią na temat osoby i rysunku, który wylosowała.
Proces powtarza się aż wszyscy uczestnicy opowiedzą wymyślone przez siebie opowieści.
Podsumowanie (10 minut):
Zapytaj uczestników o ich wrażenia:
Czy zaskoczyły ich interpretacje rysunków?
Jak to ćwiczenie podkreśla znaczenie przedstawiania siebie?
Jakie strategie możemy zastosować, aby opowiadając historie innych, przedstawiać je w sposób wierny i dokładny?