چیزهای کوچک در زندگی ما

تمرین از ذهن آگاهی پشتیبانی می کند، به توجه به جزئیاتی که روایت را غنی می کند وبه ایجاد ارتباط قوی تری با گیرنده کمک می کند.

مدت زمان: 60 دقیقه – مقدمه و آموزش: 10 دقیقه، اجرای تمرین 45 دقیقه، خلاصه 5 دقیقه.

سطح دشواری: 1/5

تعداد شرکت کنندگان: حداکثر 15 نفر

آماده سازی:

از شرکت کنندگان می خواهیم که 3 وسیله کوچک را از کیف، کوله پشتی یا جیب خود خارج کرده و روی میز بگذارند.

 مقدمه:

یک مقدمه کوتاه در مورد اهمیت چیزهای کوچک در زندگی ما ارائه دهید: جهان از چیزهای کوچک تشکیل شده است - حرکات کوچک، اعمال، افکار و نیات. گاهی یادداشتی است که در گوشه کتاب نوشته می‌شود، گاهی یادداشتی است که با در نظر گرفتن کسی نوشته می‌شود، گاهی اوقات یک شئیی کوچک است که از یک سفر برگردانده می‌شود و به ما یادآوری می‌کند که کسی را به یاد آورده‌ایم، او از نظر روحی با ما بوده است، حتی اگر از نظر فیزیکی نمی‌توانست آنجا باشد. همچنین می تواند آب نباتی باشد که با لطافت در جیب قرار می گیرد، یک چشمک ملایم یا یک بوسه. این چیزهای کوچک مهم است. آنها فضا را ایجاد می کنند و زندگی ما را شکل می دهند.

دوره تمرین:

1. از شرکت کنندگان بخواهید سه وسیله کوچک را از کیف یا کوله پشتی خود خارج کرده و روی میز بگذارند. سپس از آنها بخواهید در مورد معنایی که برای آنها دارند و از کجا آمده اند صحبت کنند (هر نفر 1 دقیقه).

2. سپس، اجازه دهید به جزئیاتی بپردازیم که امروز در تمرین وجود ندارد، اما در گذشته برای شرکت کنندگان ارزش زیادی داشت. از آنها بپرسید یادداشت‌هایی را که زیر بالش گذاشته‌اند، آب‌نبات‌هایی که پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها در کیف‌های مدرسه ایشان گذاشته‌اند یا چیزهای دیگری که زمانی معنای زیادی داشتند و اکنون بعد احساسی دارند را به خاطر می‌آورند. آنها را تشویق کنید تا به اشتراک بگذارند که این موارد چیست، از چه کسی آمده اند و چگونه بر حس تعلق، هویت یا منحصر به فرد بودن آنها تأثیر گذاشته است (هر نفر 1 دقیقه).

3. سپس به سراغ موارد نامشهود در گفتگو بروید، موارد استعاری که شکل فیزیکی ندارند اما ارزش عاطفی و نمادین زیادی دارند. اینها می توانند ژست ها، کلمات، خاطرات، نگاه ها، لحظات کوچکی باشند که احساسات را برمی انگیزد و به روابط بین فردی معنای عمیق تری می بخشد (هر نفر1 دقیقه).

خلاصه:

از شرکت کنندگان بپرسید:

● چه چیزهای کوچکی باعث می شود احساس کنیم پذیرفته شده ایم و بخشی از یک جامعه هستیم؟

● چه چیزی می توانیم برای خود فراهم کنیم و چه چیزی از دیگران به دست می آوریم؟

● چه چیزهای کوچکی به ما احساس حقارت یا طرد شدن می دهد؟

● چگونه می توانیم با این موضوع کنار بیاییم؟