دنیا چه می بیند و چه چیزی باید ببیند؟

افزایش آگاهی از کلیشه ها، تقویت همدلی و نگاه کردن به افراد در معرض خطر طرد اجتماعی از منظری جدید.

مدت زمان: 90 دقیقه - مقدمه: 10 دقیقه، انجام تمرین: 40 دقیقه، ارائه و ضبط پیام ها در فلیپچارت مشترک: 20 دقیقه، خلاصه: 20 دقیقه.

سطح سختی:4/5

ماده سازی:

● 4-6 عکس را انتخاب و چاپ کنید که نشان دهنده 3-4 گروه در معرض خطر محرومیت اجتماعی است. اینها می توانند برای مثال مهاجران یا پناهندگان، سالمندان، مادران یا پدران مجرد، نمایندگان LGBTQIA+، افراد دارای معلولیت یا سایر افراد حاضر در جامعه شما باشند، به طوری که شرکت کنندگان برخی از مراجع، تجربیات یا مشاهدات خود را در مورد این گروه ها داشته باشند.

● مطمئن شوید که تصاویری که انتخاب می‌کنید متنوع و خنثی هستند تا به کسی توهین نکنند یا کلیشه‌ها را تداوم بخشند.

● عکس‌ها را روی کارت‌های فلیپ‌چارت خالی بچسبانید و آن‌ها را روی میزها پخش کنید و ۳ تا ۴ گوشه مجزا ایجاد کنید که هر کدام برای یک گروه موضوعی در نظر گرفته شده است.

● جداول را طوری بچینید که گروه ها به راحتی به تصاویر دسترسی داشته باشند و بتوانند در بحث شرکت کنند.

● به هر فلیپچارت برچسب بزنید، به عنوان مثال، "سالمندان"، "پناهندگان"، "بی خانمان ها"، "خارجی ها"، "LGBT"، و غیره.

● در گروه های کوچک 3-4 نفره کار کنید.

مقدمه:

به گروه اطلاع دهید که به زودی آنها را به 4 زیر گروه کوچک تقسیم خواهید کرد. هر یک از آنها وظیفه یکسانی خواهند داشت: نگاهی به تصاویر آماده شده با شرح هایی که 4 بازنمایی مختلف از گروه های در معرض خطر طرد اجتماعی را نشان می دهد.

دستورالعمل:

1. هر تیم به نوبت به تصاویری که به صورت موضوعی جمع آوری شده است نزدیک می شود و در مورد سؤالات بحث می کند: "جهان این گروه را چگونه می بیند؟" و "چطور باید آن را ببیند؟"

2. هر تیم همچنین در نظر می گیرد که نمایندگان یک گروه معین در معرض خطر حذف چه چیزی را می خواهند به جهان بگویند یا ما می خواهیم از طرف آنها در مورد آنها چه بگوییم.

3. تیم ها نظرات و افکار خود را روی فلیپچارت می نویسند و حدود 10 دقیقه بحث می کنند.

4. سپس به سراغ مجموعه عکس های بعدی می روند تا به داستان اصلی خود بازگردند.

5. از شرکت کنندگان دعوت کنید تا نتایج همکاریهای خود را در انجمن ارائه دهند. پیام های خطاب به جهان را خلاصه و جمع آوری کنید.

خلاصه:

1. از گروه دعوت کنید تا در مورد تجربیات خود بحث کنند. مکالمات گروهی چگونه پیش رفت؟ چه چیزی آنها را غافلگیر کرد، آنها را برانگیخت یا باعث جنجال شد؟ آیا آنها تجربیات مشابهی داشته اند؟

2. از شرکت کنندگان بخواهید که افکار خود را در مورد چگونگی ایجاد یک پیام مثبت برای جهان به اشتراک بگذارند: آنها می خواستند چه چیزی را شامل شوند؟ چه نوع پیامی بود: احساسی، واقعی، پر سر و صدا، مکالمه یا تفکر برانگیز؟

3. تشویق به بحث در مورد اینکه چه نوع پیامی بیشترین شانس را برای رسیدن به جهان دارد.