Śmiech: Uniwersalny język porozumienia

Integracja, przełamanie lodów, budowanie zaufania oraz wzmocnienie poczucia własnej wartości i akceptacji siebie.

Czas trwania: 50 minut—wprowadzenie: 15 minut, sesja śmiechowa: 30 minut, podsumowanie: 5 minut.

Poziom trudności: 2/5

 

Przygotowanie

Krzesła w  kręgu

 

Wprowadzenie

  1. Zaproś uczestników, żeby usiedli w kręgu w odległości pozwalającej na swobodny ruch ramion. Rozpocznij od kilku zdań na temat znaczenia śmiechu dla dobrostanu:

    • Śmiech zwiększa odporność 

    • Śmiech dotlenia

    • Redukuje stres

    • Dodaje energii

    • Wpływa na kreatywność, pracę mózgu 

    • Zapewnia młody i atrakcyjny wygląd 

    • Buduje zaufanie społeczne

    • Uczy pozbyć się wewnętrznego krytyka

    • Jest miotłą na kortyzol/ stres

  2. Zrób krótką próbę wspólnego śmiania się na poszczególne samogłoski/ sylaby HA, HE, HI, HO, HU.

  3. Zaprezentuj dodatkowe elementy sesji śmiechowej: klaskanie pełnymi dłońmi, skandowanie “Świetni świetni MY/ Ja/ Ty”, oddech, relaksacja.

 

Przebieg ćwiczenia

  1. Wybierz tematykę sesji śmiechowej. Może być poświęcona wyrzucaniu tego, co nas ogranicza, przez co czujemy się nieakceptowani, lub nazwaniu i pozbyciu się sytuacji, które sprawiają, że czujemy się pomijani, wykluczani.

  2. Poproś uczestników, żeby usiedli w kręgu i po kolei podali swoje imię, a następnie aby wszyscy, wraz z właścicielem imienia, zaczęli się śmiać (na dowolnie wybraną przez siebie samogłoskę).

  3. Poproś uczestników by wyobrazili sobie, że przed nimi stoi wielki kosz na śmieci. “Co włożył/-abyś do niego, żeby się tego pozbyć, coś co cię ogranicza, stygmatyzuje, sprawia, że życie nie jest takie łatwe. Nieraz wydajemy z siebie dźwięki żalu, wywołane trudną sytuacją. Teraz wyobraź sobie, że możesz się tego pozbyć, odważnie nazwać i wrzucić do śmieci”.

  4. Zaproś uczestników by w dowolnym dla siebie momencie, wyrzucili do niego to, co ich uwiera, powoduje, że czują się nieakceptowani, wywołuje zagubienie lub poczucie wykluczenia. Zaczynają i kontynuują chętni, ale zadbaj o to, aby każdy pozbył się symbolicznego balastu. 

  5. Za każdym razem, gdy ktoś wrzuci coś do kosza, grupa nagradza go/ją gromkim “Świetna/-y, świetna/-y TY!” (2 x) a sama oosba nagradza siebie skandująć i klaszcząc “Świetna/-y, świetna/-y JA!”

  6. Następnie zaproś grupę do wstania. Uczestnicy wszyscy wychodzą z domu i spotykają na ulicy znajomych. Zachęć uczestników, aby podeszli do każdej osoby, przywitali się radośnie, powiedzieli komplement i wyrazili gestem radość ze spotkania. Całość niech odbywa się przy śmiechu.

  7. Na koniec zaproś uczestników do krótkiej relaksacji. Włącz relaksującą muzykę lub użyj dzwoneczków koshi. Poproś, aby zamknęli oczy i skupili się na regularnym oddechu: wdech przez 1-2-3-4, zatrzymanie na chwilę, a następnie wydech przez 1-2-3-4.

 

Dodatkowa informacja

Przypomnij uczestnikom, że śmiejemy się razem a nie wyśmiewamy się z nikogo. Zadbaj o to, żeby ćwiczenia zakończyć pozytywnym przekazem.

 

Podsumowanie

Zapytaj uczestników o wrażenia:

  • Czy było im łatwo śmiać się? 

  • Czy czuli taki moment, że przestali kontrolować myśli?

  • Jak to było odważyć się, nazwać i pozbyć ciężaru?

  • Co dało im to ćwiczenie na poziomie fizycznym, mentalnym, relacyjnym?

  • Co każdy uczestnik zabiera dla siebie z sesji?

Previous
Previous

(Nie)dopasowanie

Next
Next

Opowiem Ci siebie obrazami