Dziurawe wiadro
Terapeutyczna bajka zachęca dzielenia się historiami związanymi z wsparciem, poczuciem przynależności i dobrostanem.
Czas trwania: 100 minut–5 minut na dwukrotne odczytanie, 20 minut na wstępną rozmowę, 60 minut na dyskusję w grupach, 15 minut na podsumowanie.
Poziom trudności: 4/5
Liczba uczestników: max. 16 (grupy max. 4 osobowe)
Przygotowanie
Skorzystaj z bajki “Dziurawe wiadro”.
Przebieg ćwiczenia
Poinformuj uczestników, że przeczytasz im opowieść terapeutyczną “Dziurawe wiadro”.
Zapytaj o czym była dla nich ta opowieść, jakie emocje obudziła, jakie zachowania, postawy, potrzeby pojawiały się w opowieści. Jak, ich zdaniem, czuje się osoba wykluczona?
Zapytaj uczestników, czy widzą siebie w tej opowieści poprzez metaforę wiadra i ogrodnika. Czy w swoim życiu częściej czują się jak wiadro (dziurawe/nowe) czy jak ogrodnik?
Następnie podziel uczestników na 3-4 osobowe grupy. Poproś, aby po wysłuchaniu opowieści w kameralnym, bezpiecznym gronie podzielili się swoimi przemyśleniami i doświadczeniami.
Kiedy ja byłam/łem jak dziurawe wiadro–kto był wtedy moim ogrodnikiem?
Kiedy ja byłem dla kogoś ogrodnikiem—jaka to była historia?
Przypomnij uczestnikom, że dzielenie się swoją opowieścią w grupie lub na forum jest całkowicie dobrowolne.
Dodatkowa informacja:
Może się zdarzyć, że uczestnicy zanurzą się głęboko w ćwiczenie i podzielą bardzo osobistymi historiami. Ważne jest, aby zadbać o ich dobrostan i zapewnić im poczucie bezpieczeństwa – w razie potrzeby warto zaoferować wsparcie emocjonalne.
Ćwiczenie może stanowić wprowadzenie do ćwiczenia z obrazami pt. "Co widzi świat, a co powinien zobaczyć?” Pamiętaj jednak, by wprowadzić przerwę lub lekka aktywności, aby zrównoważyć intensywność i utrzymać energię.
Podsumowanie
W kolejnym kroku zapytaj uczestników, jak pracowało im się w grupach i czego dowiedzieli się o sobie nawzajem. Co wyniosą z tego ćwiczenia dla siebie? Czy ktoś chciałby podzielić się swoją opowieścią?
Podkreśl, że metafora pomaga w bezpiecznym snuciu opowieści i dzieleniu się osobistymi historiami. Zwróć uwagę na znaczenie nadawania sensu doświadczeniom, rolę wsparcia otoczenia oraz wiarę w siebie jako wewnętrzną siłę budującą dobrostan i poczucie własnej wartości.